Absolutnie podstawowym źródłem wiedzy na temat działalności hut szkła są wzorniki (Zeichenbuch/ Zeichenbücher) produktów, jako że to na ich podstawie wytwarzano konkretne przedmioty. Rysunki oznaczone odpowiednim numerem, były zazwyczaj dodawane do informacji na temat wybranej dekoracji i techniki jej wykonania, rodzaju barwienia szkła, szczegółów zamówienia, kosztów itp.
Niestety wzorniki wielu hut szkła nie zachowały się do czasów współczesnych. Wiele z nich spłonęło, uległo całkowitemu zniszczeniu lub przetrwało jedynie we fragmentach. Wzorniki firmy J. Schreiber & Neffen (należy pamiętać o zmianach nazwy firmy w okresie jej działalności, jednakowoż dla potrzeb tego tekstu i z chęci uczynienia go bardziej zrozumiałym, używana będzie nazwa J. Schreiber & Neffen) szczęśliwie nie podzieliły ich losu. Zarówno ze względu na liczbę zachowanych dokumentów jak stan, w jakim pozostają, można mówić o możliwości stosunkowo kompletnego odtworzenia zakresu działalności firmy. Unikalna kolekcja wzorników przechowywana była na terenie huty Rona s.a. w miejscowości Lednicke Rovne, która to huta należała do firmy Schreibera. Nie znajdujemy niestety odpowiedzi na pytanie, dlaczego to właśnie tam znalazły się wzorniki oraz kiedy zostały tam umieszczone, a także czy fakt, że huta była własnością J. Schreiber & Neffen przez najdłuższy czas jest wystarczającym wyjaśnieniem.
Przedmiotem opracowania i digitalizacji było sto osiem wzorników obejmujących lata 1874 – 1945. Daty w nich zawarte ustalano przede wszystkim na podstawie notatek umieszczanych przy konkretnych szkicach, jak również na podstawie struktury i wzoru produktów itp. Nieliczne wzorniki zawierają dokładne daty wydania, umieszczane wówczas na wyklejce. Wzorniki oznaczane są literami lub skrótami, ewentualnie numerami. Najstarszy zachowany wzornik datowany na lata 1869 – 1878 nie zawiera żadnych oznaczeń, a co za tym idzie, jego pochodzenie jest nieznane. Informacja z notatki umieszczonej obok pierwszej ilustracji kominka lampy naftowej („Muster den ZayUgroz”) wskazuje na powiązania z m.in. hutą szkła w miejscowości Uhrovec na Słowacji, zajmującą się wówczas faktycznie głównie produkcją kominków lamp naftowych oraz lekkich szklanych kloszy.
Pierwsza seria składa się z alfabetycznie uporządkowanych książek „A – Z” obejmujących lata 1874 – 1907.W czasie, kiedy niniejsza seria wzorników została opracowana, pierwsza huta szkła Schreibera, huta szkła w Rapotin, funkcjonowała już od siedemnastu lat. Możliwe jest, iż pożar, który wybuchł na terenie huty w 1871 r. strawił wszystkie materiały dokumentujące ówczesną produkcję. Nadchodzące lata miały stanowić okres znacznej modernizacji (m.in. zastosowania wanien Simens) oraz rozwoju huty. Zarówno specyfika okresu, jak oferta huty mogą dowodzić, iż pierwsza grupa wzorników oznaczona jako „A – Z” odnosi się do tego właśnie okresu. Druga linia wzorników oznaczona jako A1-A5 (1907-1911) B1 – B5 (1912 – 1923), C1 – C3 (1923 – 1936), D2 (1916 – 1925),po których następuje H1 (1905, 1926 – 1933).Początek odnosi się do drugiej fali modernizacji fabryki, która przypada na pierwsze dziesięciolecia XX w. Duże znaczenie mają również wzorniki produktów wytwarzanych na rynek węgierski, włoski oraz angielski. Oznaczono je jako BP 1 – BP 5(gdzie BP oznacza Budapeszt), a dokumentują produkcję z lat 1877 – 1903. Oddzielny wzornik poświęcony jest Wystawie Milenijnej, która odbyła się w Budapeszcie w 1896r. Niestety większość rysunków zawartych w katalogu została poważnie zniszczona w pierwszym dziesięcioleciu XX w. i obecnie jest praktycznie nieczytelna. Organizacja wzorników oznaczonych jako I 1 – I 5(gdzie I oznacza Italy – Włochy) lub “England”(Anglia) – 1897 – 1898 jest analogiczna do tych omówionych powyżej.
Wzorniki oznaczone symbolami LR 2 – LR 8(gdzie LR oznacza Lednicke Rovne) dokumentują działalność huty w miejscowości Lednicke Rovne w okresie od 1897 do1939 roku.
Kolejna duża kolekcja oznaczona jest jako PH 1 – PH 21i pochodzi z lat 1894 – 1946. Grupę innych ważnych materiałów dokumentujących działalność firmy J. Schreiber & Neffen stanowią wzorniki próbek pochodzące z konkretnych hut szkła, np. “Josef Leo Hütte” (1926) czy “Jaronowitz I – II” (1912 – 1922). Rysunki ilustrujące elementy zastawy stołowej i serwisów do napojów oznaczone są jako “S A_Serv.”(zob. spis wzorników). W wielu zachowanych wzornikach brakuje jednak oryginalnych oznaczeń co powoduje, że daty pojawiające się w spisie mają jedynie charakter hipotetyczny.
Na kolekcję wzorników firmy J. Schreiber & Neffen składa się stosunkowo duża liczba zachowanych egzemplarzy, co więcej, pozostających w relatywnie dobrym stanie. Rzecz jasna, nie oznacza to jednak, iż możemy mówić o kompletnym zbiorze. Brakuje w nim przede wszystkim tomów dokumentujących produkcję firmy w pierwszym dziesięcioleciu działalności, jednak pewne braki zauważyć można również w kolekcji wzorników z późniejszego okresu, będącego zasadniczym przedmiotem niniejszego opracowania. Nasuwa się również pytanie, czy istenieją wzorniki z innych hut szkła, np. huty w Fürstenbergu czy Briesen w Prusach, jako że prowadzone dotychczas badania nie zdołały tego jednoznacznie ustalić.
Lista zdigitalizowanych wzorników:
